DÜZCE’nin Kaynaşlı ilçesi merkezli 12 Son Teşrin 1999’de meydana depremin üzerinden 23 yıl geçmesine rağmen yakınlarını kaybedenlerin acıları önce günkü tazeliğini koruyor. Depremde annesi Necla ve babası Necmi Mecnunca’i kaybeden Necdet Yaşar Şahin, Çokça zor günlerdi. 5 günde ailemi enkazdan çıkardım. 23 yıl geçti amma herhangi bir yıl dönümünde benim üzere insanlar, aileler bu acıyı esasen hatırlıyor dedi.
Düzce ve Bolu 12 Teşrinisani 1999 haset saat 18.57’de 7.2 büyüklüğündeki depremle yıkımı yaşadı. Düzce’birlikte 710, Bolu’de ise 48 kişinin yaşamını yitirdiği depremde yakınlarını kaybedenlerin acıları aradan geçen 23 yıla rağmen bibi taze. Depremi yaşayanlar ve depremde yakınlarını kaybedenler o günlerde yaşanan acıları ve zorlukları unutamıyor.
Depremde annesi Necla ve babası Necmi Atmaca’i kaybeden Necdet Yaşar Atmaca, Haddinden Fazla tahakküm günlerdi. 5 günde ailemi enkazdan çıkardım. 23 sene geçti ama gelişigüzel sene dönümünde benim kadar insanlar, aileler bu acıyı tekrar hatırlıyor diyerek konuştu.
‘AİLEMİ 5 GÜNDE DEPRESYON ALTINDAN ÇIKARDIM’
Ailesinin enkaz altında olduğu 5 günlük süreçte bilcümle umutla beklediğini tamlayan Atmaca, şunları söyledi
Ego o süreçte üniversiteyi dondurmuş ve askere gitmiştim. Ayrımsız sabah uyanıyorsun ve zelzele ergin, ailenden vukuf alamıyorsun. O ant İskenderun’da askerdim. Oradan geldim. Geldiğinde binaları mahalleni görüyorsun, binaların yıkıldığını görüyorsun. Göçük altında olanlar vardı, enkazdan aileleri çıkartmak amacıyla uğraşıyorsun, yaşıyorlar mı yaşamıyorlar mı Bunlar çok kötü tecrübeler. Kimsenin tıpkı elan yaşamaması müstelzim anlar. Biz tabii bunları aştık. Çok pres oldu bizim üzere. Ben ailemi 5 günde göçük altından çıkardım. Ama bilcümle bire bir umutla beklemiştim. Sağ çıkartırız, kadar düşünüyordum. Maalesef hayatta değiller çıkartamadık, mekanları cennet olsun. Tığ buralardan ibret çıkarmalıyız
‘5 GÜNLÜK PROSES İNSANIN 10 YILLIK ÖMRÜNÜ TÜKETİR GİBİYDİ’
Yaşadıklarını anlatmaya kelimelerin yetmeyeceğini tamlayan Atmaca, 5 çağ boyunca bu durumu deneme edip yaşamak bütün amacıyla çokça zordu. O 5 günce süreç insanın 10 almanak ömrünü tüketir gibiydi. Benim saçlarım o tıpkısı haftalık süreçte döküldü. Bunun dip izleri da var. Tafsilatlı müddet ruhsal otama gördüm. Düzce’ye gelemedim etraflı süre. Ince yıllar Ankara’bile görev yaptım. 5 sene mahalleme ve caddeme girmeden çatlak geçirdim. Bunu inandırmak çokça tahakküm. Bunu saatlerce anlatsam üstelik rapor edemem. Bunu etkili agâh. Kimesne deneyim etmesin bu acıları.
