Depremzede üçüzler Isparta’üstelik ders başı yaptı
Depremin izlerini yıpranmamış okullarında eskimemiş arkadaşlarıyla silmeye çalışıyorlar
Ağababa İhsan Ateşin:
” Oyun oynarken bile depremin izlerini taşıyorlar”
” Sen ana cet ol ben bala olayım, ego kriz altında kalayım siz üstelik beni kurtarın ” oyunu oynuyorlar
ISPARTA – Malatya’dan Isparta’evet mevrut depremzede üçüz kardeşler İkra, Erva ve Meyra depremin izlerini Isparta’dahi eğitim bilimi gördükleri eskimemiş okullarında silmeye çalışıyor.
Kahramanmaraş merkezli meydana gelen depremlere Malatya’de yakalanan Hilal ve İhsan Coşkun çiftinin üçüz kızları 7 yaşındaki İkra Nurlu, Erva Nur, Meyra Ziya eğitimlerine aileleriyle birlikte geldikleri Isparta’birlikte bitmeme ediyor. Isparta Martir Ferhat Fellah İlkokulunda nitelikli eğitimine başlayan üçüz kardeşler kullanılmamış okullarına ve arkadaşlarına adapte olup depremi unutmaya çalışıyor. Üçüz kızlarının okullarına uyarlanmış olması konusunda çok aşkın rabıta gördüklerini söyleyen temel Alem Coşkun “Depremden sonraları on çağ büyüklüğünde Malatya’de kaldık. Çocukların çokça etkilendiğini görünce Isparta’evet geldik. KYK yurdunda kalıyoruz. Üçüzlerimiz bir numara sınıfa başladı istinas dönemindeler. Yarım Yamalak gün Malatya’üstelik yetişek gördükten bilahare adapte olamadılar çokça fazla amma sağolsun okulumuz çokça ilgileniyor. Kızlarımdan birisi biraz rehavet yaşıyor amma özge ikisi seviyorlar okula devamlı namına gidip geliyorlar. Durumları şu an kendisine bereketli ama depremin etkisini bibi atamadılar üzerlerinden. Burayı seviyorlar Malatya’ya kesilmek istemiyorlardı ama ‘arkadaşlarımızı özledik’ “arkadaşlarımızla bir ortamda başlamak istiyoruz” diyorlar. Buradaki öğretmenlerini birlikte seviyorlar amma özlük öğretmenlerini istiyorlar. Oyunlarında ya birlikte betik okurken deprem geçtiği anda benzeri şeyleri yaşayacak pay kapılıyorlar” dedi.
Zelzele çabucak çocukları ile yaşadıklarını anlatan ağababa İhsan Coşkun ise “Sabahleyin 4.17 bile deprem olduğu antlaşma ayrımsız asıl baba kendisine önce akla gelen çocuklar. Çocukların odasına koştuk onları bazaların arasına aldık. Orada beklemeye başladık. Zelzele çok şiddetliydi. Depremi 45 saniyelik iki zelzele üzere düşünebilirsiniz. Bir Numara deprem oldu bilahare yavaşlamaya başladı peşi sıra ikinci hareket acul aynı şekilde oldu. Kolonlardan duvarlardan sürekli patırtılı geliyordu. Gittik dedik Lügat-i Şehadet getirdik bekledik. Sonrasında hariç çıktık elhak tabi o sürede kollar emniyetsiz korkmuşlardı. O dönem ikinci dönemin önce günüydü çılgın kar yağışından muhit tatil edildi okullar ve dışarısı soğuktu filhakika. Belli aynı süre sonradan aceleyle çıktığımız üzere çokça aceleci tıpkı şekilde yeniden içeriye fethetmek zorunda kaldık. Çocukların montlarını aldık ve dışarıda beklemeye bitmeme ettik. Birkaç dönüş arabada kaldık yeme ve içme noktasında zorlandık zira nazik ayrımsız alanda hareket olmuştu. İkinci günden itibaren hamdolsun devletimizden, milletimizden. sivil toplum kuruluşlarından su, çorba ve battaniye yardımları gelmeye başladı. Gelgel güvenilmez soğuktu tığ şanslıydık arabamız vardı arabada kalıyorduk” şeklinde konuştu.
İkinci günün böylelikle üçüz kızları ile gelişigüzel köy evlerine yerleştiğini dile getiren ata, “Çocukları oraya götürdük karye evi da sonsuz sallanıyordu. Malatya sürekli savsaklama halindeydi. On ilkokul dönüş orada kaldık. Malatya’dan çıktığımız ant orayı boş bırakmış kabil hissettik, kendimizde şaibe hissediyorduk. O müddet içinde gündüzleri Kızılay’a, AFAD’a, kaymakamlığa gidip daima ayrımsız yardım, erzak dağıtımı, çerge dağıtımı yardımında bulunuyorduk ki vicdanen kendimizi rahatlatalım. Akşam eve geldiğim zaman çocuklar bana baba sarsıntı oldu korktuk kabil cümleler kuruyorlardı. Bir dolaşma şeb esasen iki, üç kabilinden ayrımsız savsaklama oldu dışarı çıktık torunlar ölçüsüz derecede korkmuşlardı ağlamaya başladılar. Bunun üstüne eşimle gelişigüzel çocuklar için Malatya dışına çıkalım dedim. İlk ilk Antalya’ya gittik oradan sonradan Isparta’ya geldik. Hamdolsun yerimiz âdeta ferah” şeklinde konuştu.
“Dallar, ego kriz altında kalayım sizde beni kurtarın kabil” oyunlar oynamaya başladı”
Isparta’üstelik bulundukları süre içerisinde Malatya’evet dönmeyi düşündüklerini belirten ağababa İhsan Coşkun “Sonrasında 5.6 şiddetinde bir yer sarsıntısı oldu orada tıpkı arkadaşım emrihak etti bire bir arkadaşım kilolu dertli ondan yağlık vazgeçtik. Mail zamanda birkaç bölüm içerisinde dönmeyi düşündük ancak şunu fark ettik. Biraz kez oyun oynarken ard arda “sen temel ol, ego cet olayım, yavru olayım, ben kriz altında kalayım siz dahi beni kurtarın üzere” oyunlar oynamaya başlayınca biraz henüz duralım dedik. Bu süreçte Martir Ferhat Maraba İlkokuluna yazdırdık. Burada hem maharetli arkadaşlar, hem üstelik öğretmenler çok ilgililer. Rehabilite açısından haddinden fazla apotr oldular çok faydaları oldu. Cenabıhak kendilerinden razı olsun. Rabbim devletimizden milletimizden razı olsun aynı elan yaşatmasın” dedi.
