Düzce’da 12 Teşrinisani 1999’birlikte meydana gelen depremde 2,5 saat kaldığı depresyon altından çıkan, annesini, ablasını ve eniştesini üstelik kurtaran 40 yaşındaki Ekrem Fakir, hayatını kaybeden 2 kız kardeşinin acısını evvel günkü kabil yüreğinde hissediyor.
Depremin model üssü Kaynaşlı ilçesinde depreme aksiyon yerinde yakalanan, o periyot 17 yaşında olan ve yıkılan binada çökme altında mütezayit Kimsesiz, kişi imkanlarıyla kurtulup andıran mesafedeki evine koştu.
Yaralı halde evine vasıl Gariban, evlerinin bulunduğu iri kısmı yıkılan 4 eğik binanın antre katında cıvıl cıvıl annesi Aynur ile kız kardeşleri 12 yaşındaki Hürrem Elif ve 15 yaşındaki Hümeyra Fakir’ün kriz altında kaldığını öğrendi.
Binanın yıkılmamış kısmından eve giren Öksüz, bata çıka ulaştığı annesini çorlu kurtardı. Kız kardeşi Hümeyra’ya ulaştığında hayatını kaybettiğini anlayan Garip, hariç çıkardığı kardeşini yakınlarına tasdik etti.
Göçükte oluşan ateş zımnında dumana maruz küsurat Garip, gayrı kız kardeşinin sesini duyduğu bölgeye aksetmek üzere teferruatlı süre uğraştı. Duman nedeniyle sarp calip Fakir, ayrımsız komşusunun yardımıyla kız kardeşinin bulunduğu alana yaklaştı.
Güçlükle dışarı çıkardığı kardeşinin hastanede hayatını kaybettiğini öğrenen Fakir’ün acısı katlandı.
“Kardeşimin sesi hala kulağımda”
Ekrem Sahipsiz, AA muhabirine, Düzce Depremi’nin unutulmaması müstelzim bir kıran olduğunu söyledi.
Depremin, Türkiye’nin ayrımsız gerçeği olduğuna meni eden Öksüz, “Kriz altında kalmayan bu durumu bilmez. Yapılarla müntesip tek şeyi es geçmemek gerekiyor. Birey gittiği devir gabi gelmiyor.” diyerek konuştu.
Öksüz, kız kardeşlerini kaybetmenin üzüntüsünü yüreğinde hissettiğini dile getirerek, “Öldüklerine inanamıyorum. Yıllar geçmesine rağmen hala idraksiz geleceklermiş kadar geliyor.” dedi.
Deprem haset yaşadıklarını anlatan Garip, şunları kaydetti:
“Kriz altından çıktıktan sonraları kriz altında mütezayit annemi, ablamı ve eniştemi çıkardım amma şişman kız kardeşim hayatını kaybetmiş. Kriz altında kalan tezyifkâr kız kardeşimle konuştum. Saatlerce enkaz altında konuştuk. Kardeşime ‘Seni buradan çıkaracağım.’ dedim. Tezelden tezelden değme akşam kardeşimin o sesi kulağımda, ‘Ağabey hangi olur beni buradan al.’ diyordu.”
Kimsesiz, yaşadıklarını unutmanın olabilir olmadığını belirterek, “Benim olduğum yerde başka hiç kimse enkaz altında kalmadı. Bilcümle dua ederek orada zamanımı geçirdim. Gece süresince çok dümdar sarsıntı hissedildi. Oradan çıkınca eve geldim kim zaten dünyam orada yıkıldı benim. Depremi unutmayacağız ve unutturmayacağız.” şeklinde konuştu.
Depreme karşı ilaç almanın önemini vurgulayan Kimsesiz, “İki canı toprağa koparmak macerasız değil. Tığ iki canı toprağa koyduk, gayrı canlar yanmasın. Evler sarsıntı ayn önünde bulundurarak yapılsın.” ifadelerini kullandı.
Depremde kaybettiği yakınlarının hatıralarını yüreğinde yaşatıyor
Depremde babasıyla gelişigüzel ailesinden 5 kişiyi kaybeden 51 yaşındaki Mualla Okumuş üstelik depremin üzücü hatıralarını unutamıyor.
Kocaeli’birlikte yakalandığı depremin ardından Düzce’ye geldiğini anlatan Okumuş, “Değme taraf yıkılmış. Ailemi bulamadım. Herhangi Bir kayran karanlıktı. Babamın camide enkazın altında kaldığını öğrendik. Cami ağız ağıza çökmüştü. Babama o şeb ulaşamadık. Amcamın hanımı ve çocukları dahi çöküntü altındaydı. Ne tarafa koşacağımızı bilemedik.” diye konuştu.
Okumuş, babasının, yengesinin ve 3 kuzeninin hayatını kaybettiğini dile getirerek, “Haddinden Fazla kötü tıpkı görüngü, bari bu gestalt acılar yaşamasak. İnşallah benzeri henüz yaşamayız. Çokça dağ tıpkısı olay, anlatılamaz.” ifadesini kullandı.
Geçmişi unutmanın tahakküm olduğunu vurgulayan Entelektüel, “Acıları giderek yaşıyorsun çünkü yoklukları giderek aklımızda. Baktığımız değme yerde hatıraları var.” dedi.
