Depremzede üçüzler Isparta’de ibret başı yaptıDepremin izlerini eskimemiş okullarında bakir arkadaşlarıyla silmeye çalışıyorlarBaba İhsan Coşkun: “Baziçe oynarken da depremin izlerini taşıyorlar””Sen ana cet ol ben yavru olayım, ego gerileme altında kalayım siz dahi beni kurtarın” oyunu oynuyorlar
ISPARTA – Malatya’dan Isparta’evet gelen depremzede üçüz kardeşler İkra, Erva ve Meyra depremin izlerini Isparta’dahi eğitim gördükleri eskimemiş okullarında silmeye çalışıyor. Kahramanmaraş merkezli meydana mevrut depremlere Malatya’da yakalanan Ayça ve İhsan Ateşin çiftinin üçüz kızları 7 yaşındaki İkra Nurlu, Erva Berrak, Meyra Berrak eğitimlerine aileleriyle gelişigüzel geldikleri Isparta’de bitmeme ediyor. Isparta Şehit Ferhat Çiftçi İlkokulunda kaliteli eğitimine başlayan üçüz kardeşler bakir okullarına ve arkadaşlarına adapte olup depremi unutmaya çalışıyor. Üçüz kızlarının okullarına adapte olması konusunda çokça fazla demet gördüklerini belirten esas Hilal Ateşin “Depremden sonradan on dönüş kadar Malatya’de kaldık. Çocukların çokça etkilendiğini görünce Isparta’evet geldik. KYK yurdunda kalıyoruz. Üçüzlerimiz birinci sınıfa başladı istinas dönemindeler. Fire çağ Malatya’de eğitim gördükten sonradan uyarlanmış olamadılar çokça çok ama sağolsun okulumuz çok ilgileniyor. Kızlarımdan birisi biraz baskı yaşıyor amma gayrı ikisi seviyorlar okula devamlı adına gidip geliyorlar. Durumları şu zaman namına bereketli ama depremin etkisini hala atamadılar üzerlerinden. Burayı seviyorlar Malatya’ya kesilmek istemiyorlardı ama ‘arkadaşlarımızı özledik’ “arkadaşlarımızla benzeri ortamda başlamak istiyoruz” diyorlar. Buradaki öğretmenlerini üstelik seviyorlar ama öz öğretmenlerini istiyorlar. Oyunlarında evet bile pusula okurken zelzele geçtiği anda bir şeyleri yaşayacak hisse kapılıyorlar” dedi.Zelzele takkadak çocukları ile yaşadıklarını anlatan ata İhsan Ateşli ise “Sabah 4.17 de zelzele olduğu antlaşma tıpkısı ana ata namına önceki akla gelen kollar. Çocukların odasına koştuk onları bazaların arasına aldık. Orada beklemeye başladık. Deprem haddinden fazla şiddetliydi. Depremi 45 saniyelik iki zelzele üzere düşünebilirsiniz. Birinci yer sarsıntısı oldu sonra yavaşlamaya başladı peşi sıra ikinci sarsıntı acul aynı şekilde oldu. Kolonlardan duvarlardan daim gürültülü geliyordu. Gittik dedik Söz-i Şahitlik getirdik bekledik. Sonrasında hariç çıktık doğrusu tabi o sürede dallar emniyetsiz korkmuşlardı. O dönem ikinci dönemin önceki günüydü taşkın kar yağışından dünya tatil edildi okullar ve dışarısı soğuktu zaten. Mahsus bir müddet sonraları aceleyle çıktığımız amacıyla çok acul tıpkı şekilde tekrar içeriye yutmak zorunda kaldık. Çocukların montlarını aldık ve dışarıda beklemeye bitmeme ettik. Birkaç dönem arabada kaldık yiyecek ve içmece noktasında zorlandık çünkü iri aynı alanda zelzele olmuştu. İkinci günden itibaren hamdolsun devletimizden, milletimizden, sivil topluluk kuruluşlarından su, çorba ve battaniye yardımları gelmeye başladı. Albeni inanılmaz soğuktu tığ şanslıydık arabamız vardı arabada kalıyorduk” şeklinde konuştu.İkinci günün böylecene üçüz kızları ile birlikte karye evlerine yerleştiğini dile getiren ata, “Çocukları oraya götürdük karye evi bile sürekli sallanıyordu. Malatya daim savsaklama halindeydi. On ilkokul dönem orada kaldık. Malatya’dan çıktığımız ahit orayı boş bırakmış kabilinden hissettik, kendimizde ayıp hissediyorduk. O müddet içinde gündüzleri Kızılay’a, AFAD’a, kaymakamlığa gidip daima tıpkı müzaheret, erzak dağıtımı, keçe dağıtımı yardımında bulunuyorduk kim vicdanen kendimizi rahatlatalım. Akşam eve geldiğim ant çocuklar bana ağababa hareket oldu korktuk gibi cümleler kuruyorlardı. Ayrımsız zaman geceleyin gine iki, üç kabilinden tıpkı sallantı oldu hariç çıktık dallar ekstrem derecede korkmuşlardı ağlamaya başladılar. Bunun üzerine eşimle birlikte kollar üzere Malatya dışına çıkalım dedim. İlk geçmiş Antalya’ya gittik oradan sonradan Isparta’evet geldik. Hamdolsun yerimiz kıytırık bol” şeklinde konuştu.”Çocuklar, ben depresyon altında kalayım sizde beni kurtarın kadar” oyunlar oynamaya başladı”Isparta’de bulundukları süre içerisinde Malatya’ya dönmeyi düşündüklerini tamlayan ata İhsan Ateşli “Sonrasında 5.6 şiddetinde bire bir yer sarsıntısı oldu orada benzeri arkadaşım irtihal etti tıpkısı arkadaşım yoğun gaileli ondan hava vazgeçtik. Mail zamanda biraz dönüş içerisinde dönmeyi düşündük fakat şunu fark ettik. Birkaç kez baziçe oynarken ard ardıl “sen asıl ol, ben cet olayım, bala olayım, ego göçük altında kalayım siz de beni kurtarın kabil” oyunlar oynamaya başlayınca biraz elan duralım dedik. Bu süreçte Martir Ferhat Ekinci İlkokuluna yazdırdık. Burada hem uz rüfeka, hem bile öğretmenler haddinden fazla ilgililer. Rehabilite açısından haddinden fazla havari oldular çok faydaları oldu. Cenabıhak kendilerinden razı olsun. Rabbim devletimizden milletimizden razı olsun tıpkı henüz yaşatmasın” dedi.